Hutfotografie is top. Het enige wat je hoeft te doen is een hut boeken, er naar toe rijden, je camera aanzetten en wachten op de dingen die komen gaan. Ik ben er dol op! Minder leuk is, dat je meestal met foto’s thuiskomt die iedereen maakt.

Om dat te voorkomen kun je de setting een beetje naar je hand zetten. Op zaterdag 3 november 2018 zijn Klaas en Harco Beens en ik te gast in hut 7 van Han Bouwmeester. Ons doel is vogeltjes te fotograferen in een herfst-setting. Hoe doe je dat? Simpel, je eigen herfst-setting meenemen!

Ik woon in Rotterdam-Ommoord en ik werk in Krimpen aan den IJssel. Woonwerkverkeer doe ik met de fiets. Onderweg kan ik mijn hoofd leegmaken, naar vogeltjes kijken en rondkijken of ik een voorwerp tegenkom dat ik kan gebruiken tijdens het fotograferen. Een mooie stronk of zo. Zo ook nu. Langs het metrospoor vind ik een paar bomen die mooie rode herfstbladeren laten vallen. Kijk, dan gaat er bij mij een lampje branden. Een week lang neem ik een vuilniszak mee en verzamel ik de mooiste rode bladeren. Na een paar dagen heb ik drie volle vuilniszakken.

Hoe houd je die bladeren zo mooi rood? Simpel, een paar maal per dag de bladeren ‘keren’ door ze van de ene in de andere vuilniszak over te kiepen. Zo drogen ze mooi en worden ze niet zwart.

Nu naar het Lemelerveld. Daar in alle vroegte aangekomen is het zaak alle losse stronkjes, boomschors e.d. die tegen de achterrand van de vijver staan te verplaatsen en mijn mooi gedroogde bladeren te draperen tegen de achterrand van de vijver. Easy!


Zicht vanuit de hut, met Rotterdams rood.

     

     
2 dagen voor kerst hebben we de hut weer geboekt. Dan is het hoofddoel deze fazant, als je begrijpt wat ik bedoel.

En dan maar wachten. Al snel komen de eerste lijsters uit de vijver drinken. Eerst een merel, dan een grote lijster, een kramsvogel en tenslotte een koperwiek. Sijzen, kuifmezen, een vrouwtje goudvink, boomklevers, vinken, een eekhoorn en een geinige fazantendame maken het feest compleet. Wat wil je nog meer. Een beflijster wellicht en nog liever een sperwer! Dat lukt helaas niet. Ook de Vlaamse gaai werkt goed mee. Het weer trouwens ook. Eerst een mooi zacht zonnetje. Later een wat fellere zon. Die foto’s die ik met de fellere zon maak, zijn wat minder geschikt. Dat mooie ‘Rotterdamse rood’ komt dan net niet helemaal lekker uit. Het hoogtepunt zit hem in de staart van de dag. Na drie uur komen er een paar Vlaamse gaaien badderen. Die doen dat uitbundig en zijn dan ook nog zo vriendelijk om hun kopveren op te zetten. Dat geeft een bijzonder gezicht, helemaal in combinatie met dat mooie ‘Rotterdamse rood’!

     



     



Om vier uur vinden we het mooi geweest. Met onze meegebrachte hark harkt Harco de bladeren bij elkaar en nemen we alles weer netjes mee. Zo komt aan een mooie fotosessie een eind.


Voor het glas is een net gespannen, zodat de vogels niet tegen het glas vliegen. 

Oh ja, hut 7 is voorzien van spiegelglas. Daar ben ik wat minder fan van, omdat dit ten koste gaat van de scherpte. Ik moet zeggen dat het eindresultaat meevalt. Daarnaast is de scherpte van mijn 5dmarkiv in de praktijk net iets minder dan de scherpte van mijn 5dmarkiii. Normaal gesproken is dit verschil te verwaarlozen, maar met spiegelglas pakt dit net iets minder goed uit. De oplossing is simpel, vooral foto’s maken met de 5dmarkiii. Een ander nadeel van spiegelglas is dat het glas bij aankomst van de hut enigszins beslagen is. Gelukkig heeft Han dat goed opgelost en ventilatoren geplaatst die je aan kunt zetten. Die ventilatoren houden het glas mooi schoon. Daarnaast kun je de deur open laten staan en de deur vervolgens afsluiten met een gordijn. Dit werkt afdoende. Nadeel is wel dat je wat zachter moet praten in de hut, maar dat mag de pret niet drukken.

Een mooie herfst toegewenst…


De bladeren gaan weer mee terug...