Eigenlijk ga ik niet zo vaak meer naar zeldzame vogels, zeker als het ruim anderhalf uur rijden is. Maar ach, je hebt een nieuwe camera die je graag wilt testen, dus waarom niet. Plaats delict is Budel, de vogel, een jonge klein waterhoen, is gisteren ontdekt door barmsijzenvriend Frank Neijts.

Rond 13 uur arriveer ik en vanaf de auto is het nog geen 100 meter lopen. Het kleine hoentje zit in een plasje van 30 bij 15 meter en struint de oever af voor insecten. Ondanks dat de ruimte beperkt is, is er genoeg ruimte voor een ieder. Ik ontmoet oude bekenden en leuk genoeg komt Frank zelf even buurten. We hadden elkaar nog nooit 'live' gesproken, dus dat is een mooie bijkomstigheid.

De vogel is enorm tam! Dat is mooi meegenomen. Soms loopt hij op een paar meter voor je voeten, hoe heerlijk is dat!

De R5 doet het goed, hoewel de autofocus het rugpatroon wel eens voor het oog aanziet. Daar moet ik nog iets handiger mee worden. Terugkijkend zie ik dat veel foto's op 3.200 ISO zijn gemaakt. Ik fotografeer momenteel met automatische ISO, met een bovengrens van 3.200. Dat is best hoog, maar het ziet er fantastisch uit!

Om 18 uur geloof ik het wel, is de spits min of meer voorbij en rijd ik weer huiswaarts.

Wat een leuke dag...