Omdat mijn onderbuurman een ijsduiker in de Zevenhuizerplas ontdekt, zie ik het als mijn taak daar een ‘strakke’ foto van te trekken. Ieder zijn rol hè. 

Plan A
Elke ijsduiker is een feestje, maar zwemt zo’n slagschip in je werkgebied, dan doe je extra je best. En omdat stukjes chorizoworst zo goed werkte bij die Pallas boszanger, dacht ik dat ook bij die ijsduiker te proberen. Eerst een paar plakjes en later die hele worst mieterde ik richting die loon, maar totaal geen respons. In tegendeel, hij leek zelfs naar het midden van de plas te zwemmen. Heb ik weer.



Plan B
Toen bedacht ik plan B. Op mijn balkon huizen al jaren in een enorme bak, die toch maar in de weg staat, een paar gezellige goudvissen. Gewoon voor de aardigheid. Ik stond al met een schepnetje in die bak te roeren toen mijn vriendin er lucht van kreeg. Normaliter tolereert ze mijn vogelfotografiehobby en alle gekkigheid die daar bij komt kijken, maar nu ging het haar te ver. De goudvissen gaan we niet voeren aan een vogel. Een vogel? Het gaat hier wel om een ijsduiker hé. Ik had ook moeten wachten tot ze boodschappen ging doen. Maar goed, plan C dan.





Plan C
Eigenlijk had ik daar gelijk aan moeten denken. Op het juiste moment op de juiste plaats zijn. That’s it! Duimen voor mooi licht, een goede positie kiezen, plat op het buikje en wachten totdat hij komt buurten. En zo geschiedde. De rest is history...


Tegenlicht he...


Voor de Rotta-oeverzwaluw-wand..