No English text available. Click here for my English articles.
Toen ik zo rond mijn tiende met mijn broers serieuzer ging vogelen hadden we al binnen een paar jaar de soorten die mijn vader had gezien bij elkaar gesprokkeld. Behalve de woudaap en de cetti’s zanger dan.
Vaak en nog al uitgebreid vertelde mijn vader hoe mooi de rode snavel van een woudaap kan zijn, hoe bijzonder een waarneming van een cetti’s zanger is en ook hoe speciaal de cetti's kan zingen. Omdat hij er zo vaak over vertelde en hij die laatste twee overgebleven soorten koesterde, werden ze voor mij speciaal. Heel speciaal. Iets onbereikbaars, een soort buitencategorie.
Met zowel de woudaap als de cetti’s zanger is het goed gekomen. Tenminste met de cetti's zanger niet helemaal. De woudaap heb ik prachtig gezien en uitgebreid gefotografeerd. De cetti’s zanger heb ik natuurlijk inmiddels ook wel gehoord, maar helaas niet kunnen fotograferen.
Toen Adri mij laatst vertelde dat een klein bruin vogeltje bijna dagelijks zijn voedertafel bezocht, wilde ik natuurlijk weten welke soort dit was. Adri dacht aan een karekiet. Ik vertelde Adri dat dit in de winter bijna onmogelijk is en toen hij mij er van overtuigde dat het geen tjiftjaf of een winterkoning was, wilde ik graag een fotootje van de vogel zien. Per mail was zijn foto snel verzonden. Een korte vleugel, een opvallende witte oogring: CETTI’S ZANGER!
Een plan de campagne was snel gemaakt. De voedertafel werd speciaal ingericht voor de cetti’s zanger. Afspraken werden afgezegd, vrije dagen opgenomen en al het andere werd in de ijskast of op de lange baan geschoven. Zittend in mijn schuiltent in een waadpak en tot mijn navel in het ijskoude water constateerde ik dat het niet gemakkelijk zou worden de cetti’s zanger op de foto te krijgen. De vogel bezocht namelijk nauwelijks de voedertafel. Als hij er was, was hij sneller vertrokken dan dat hij was gekomen. Daarnaast bleek dat dit vogeltje enorm beweeglijk was. Dagen van ‘uren maken’ gingen voorbij. Uiteindelijk kwam het toch tot een foto waar Adri en ik meer dan tevreden over waren.
Ook al zijn woudaap en cetti’s zanger nu beide door mij vereeuwigd, voor mij zullen ze voor altijd tot de buitencategorie blijven behoren…