Ook vogelaars hebben hun helden. Wat te denken van die stoere mannen die van februari tot ver in juni dag in dag uit op Breskens staan te tellen en hopen op die ene rariteit. Of die vogelaars die door weer en wind helemaal naar Ameland gaan om daar naar ver op zee vliegende zeldzaamheden te kijken.
Een ander zal in de aanvoerder van ‘de lijst met de meeste soorten in Nederland’ zijn held herkennen. Weer een ander kijkt op tegen die fanatieke jaarlijster of die meeuwengoeroe die zich er zelfs aan waagt om een heuse Heuglins Meeuw te determineren. Gelukkig heb ik geen helden, dus ik hoef me hier op internet niet in mijn hart te laten kijken.
Ik heb overigens wel een heldin. Ik kom haar tegen op een natte Zeeuwse kleiakker zoekend naar een groepje Morinellen in zomerkleed. Wachtend op een Woudaap bij het Korenmolengat die zich niet vertoont, is zij de laatste die ik zie vertrekken. Ze zoekt fanatiek mee op de Maasvlakte als één van mijn broers een waarschijnlijke Roodster Blauwborst heeft gemeld. Elk jaar is ze ‘member of the big day ladiesteam’ tijdens de DBA Texelweek.
Als een beginnend vogelaar bij de Kwak van Woerden vertrekt zonder zijn broodnodige sandalen, is zij degene die er persoonlijk voor zorgt dat deze arme student zijn open-air Nikes weer terugkrijgt. Haar leeftijdgenoten zitten al jaren achter de geraniums, terwijl zij zojuist haar pieper heeft ingewisseld voor de meest moderne mobiele telefoon om de RBA-berichten met instelbare filters te kunnen ontvangen.
Cor, ik heb respect hoe jij op jouw leeftijd nog zo fanatiek naar vogels kijkt. Ik hoop je nog vaak bij heel veel mooie soorten tegen te komen. Wellicht scoren we ooit nog samen een Roodkeelnachtegaal op de Maasvlakte…