Zomertortel is een soort die het niet voor de wind gaat. We willen geen rommelige hoekjes meer en ten zuiden van de Lage Landen schiet men er graag op. Hij die in Holland nog een zomertortel op de foto wil slingeren moet snel zijn...

Voor vogelvrind Alois Van Mingeroet is de zomertortel een magische soort. Het kostte hem heel wat jaren deze zomergast op de foto vast te leggen. Hij kan daar smeuïg over vertellen. Dat voor een Han Bouwmeester-hut een maand lang elke dag een zomertortel poseerde, behalve de drie dagen dat hij in de hut verbleef. Had hij weer. Dit jaar is het hem eindelijk gelukt, vanuit een vaste hut. Ik heb het dan over Brabant. Diep in Brabant. Na vier bezoeken vraagt Alois mij mee. Ik zeg dan natuurlijk geen nee!

     

We komen bij het eerste licht aan bij de hut. Het is een gezellige, kneuterige hut met een klassieke vijversetting. Ik heb het dan over mos en wat stronken. Om de vijver staan veel bloemen wat het geheel een liefelijke en romantische uitstraling geeft. Precies daar verwacht je een zomertortel!

Alois strooit wat voer en dan is het wachten op de dingen die komen gaan. Ik zie een vink, een zanglijster, een gele kwikstaart en andere lokale soorten. De tortels zijn in geen velden of wegen te bekennen. De weersvoorspelling is niet al te best met grote kans op buien en regen. Gelukkig zitten 'Hiemstra en co' er wel eens naast, want wolken en zon wisselen elkaar vandaag af. Prima omstandigheden om foto's te maken.

In de verte meen ik een zomertortel te horen koeren. Ik ken dat geluid van toen ze nog in het Rottemerengebied werden waargenomen. Ik heb het dan over 2005. Dan gebeurt het. Uit het niets landen er twee jonge zomertortels voor de hut. Ze zijn schuw, maar laten zich fantastisch fotograferen! De Canon R5 en zijn befaamde eye-plakker doen het prima op het zomerse duifje.



     

Later komt er nog een adulte vogel bij en een derde jonge zomertortel. Dat betekent dat hier waarschijnlijk twee paartjes broeden (tortels hebben meestal niet meer dan twee jongen). In de loop van de ochtend komen ze verschillende keren van het zaad snoepen en zelfs een keer drinken. Regelmatig koert er eentje hoog in de bomen. Zoiets als: kroekroekroe.

‘s Middags geven we er de brui aan, de regen zet dan toch door. Zal ik ooit nog een zomertortel fotograferen in de Lage Landen?