Woensdag 4 juni
In Leiden stapt Kevin Hollmann in en daarna rijden we naar Schiphol. Op de luchthaven wordt bij de security mijn handbagage er uit gehaald. Een ‘swap’ die door mijn fotokoffer gaat, geeft een ‘red signal’. Ook een tweede check doet alarmbellen rinkelen. Er wordt druk gebeld en ik moet uit de rij stappen. Men kijkt mij argwanend aan en een kruisverhoor volgt. Na een ferme check blijkt alles toch oké...

We vliegen naar Trondheim waar Daniel Melis ons ophaalt. In drie uur rijden we naar zijn boerderij tegen de Zweedse grens. Daniel gaat ons de komende dagen helpen poelsnippen te fotograferen. Of dat gaat lukken? Aangekomen bij de boerderij van Daniel eten we een hapje, pakken we onze tas uit en lopen een rondje. Op zijn erf broedt een paartje ruigpootuilen. Vijf uitgevlogen jonkies laten zich fantastisch fotograferen. Wat een heerlijke eerste dag!

     


Ons verblijf voor de komende dagen.

Kevin is en blijft een karpervisser. Een nijlgans kwam eens naast hem zitten. Hij had die nacht geen vis gevangen. Die gans vond hij zo mooi dat hij een camera kocht. De week erna nam hij zijn camera mee tijdens het vissen, maar de nijlgans was in geen velden of wegen te bekennen. Had hij weer. Van het één kwam het ander. Heden ten dage vist hij zelden, maar de terminologie blijft.

Zijn hele taalgebruik is doordrenkt met visserslatijn. Zijn camera noemt hij zijn hengel. Een foto zijn vangst. Tegen de vrouw van Daniel hoor ik hem zijn standaard-joke maken. Waar de meeste vis zit. Tussen de kop en de staart. En maar mijmeren of je boilies wel of niet in de wietolie moet weken.
Een poelsnip is in zijn ogen een zeelt, een meelworm een zeepier.

Als we op de baltsplaats zijn bij de snippen zeg ik om hem te plagen: ‘je dobber gaat onder.’ Dan geeft hij in een reflex een ruk aan zijn camera. Daarna realiseert hij dat ik hem in de maling neem.
Dan moet je hem horen in plat Leids...

Donderdag 5 juni
Vanavond gaan we naar de poelsnippen, dus we doen overdag rustig aan. Na het ontbijt zitten we in de houtzagerijhut, voor sijzen en kepen. De ongekende schoonheid van de zomerkleed keep is een voorproefje van de hemel. Om 19u komen we na een pittige klim aan op de baltsplaats van de poelsnippen. Om 20.30u roept er een poelsnip en snel daarna worden de eerste snippen zichtbaar. Prachtig om ze te horen en zien baltsen! Ruim tien poelsnippen zijn van de partij. Rond middernacht geven we er de brui aan.



     

Vrijdag 6 juni
We liggen pas 2u in ons nest, dus we starten in de ochtend rustig op. We zitten in de houtzagershut om kepen, goudvinken en sijzen te fotograferen. Dat gaat fantastisch. Het is wat regenachtig. Dat geeft niets, we zitten droog en de kleuren zijn door het wolkendek mooi verzadigd. Daniel vist een tak met bessen uit zijn vriezer, de goudvinken zijn er dol op. In de middag vinden we een jonge ruigpootuil in het weiland. Na wat foto’s te hebben gemaakt, zetten we hem op een tak in het bos omdat eksters en kramsvogels hem lastigvallen.



Houtzagershut.

Drama. Tijdens het uitzoeken van mijn beelden delete ik abusievelijk mijn filmpjes van de poelsnip van gisteren en een deel van de foto’s van de ruigpootuil van vanmiddag. Heb ik weer. Grrrr! Gelukkig heb ik van alle andere foto’s een goede backup. Ons avondeten is eland. Daarna fotograferen we kuifduiker op een meertje.

     

Zaterdag 7 juni
Vandaag regent het de hele dag. De sfeer onderling is prettig. Daniel is een aimabele man. Vriendelijk en vertelt honderduit over het wonen in Noorwegen en veel over de lokale natuur. Kevin is een toegewijde fotograaf, prettig om samen mee te sparren over het fotograferen van de vogels.

Wegens het slechte weer gaan we vanavond niet naar de snippen. Dat stellen we een dag uit. Vanavond gaan we grauwe franjepoten fotograferen en overdag zitten we in de boomzagerijhut. We fotograferen vogels met regendruppels. Kevin maakt vanmiddag wentelteefjes als lunch, jammie!!

Tegenover het huis van Daniel is een baltsplaats van korhoenders. Vanuit de woonkamer waar wij verblijven hebben wij er goed zicht op. De balts is dit seizoen voorbij. Elke avond zit er nog één korhaan. Vandaag zit hij er al om 17u. Nota bene op korhoenderhut! Ooit telde Daniel hier negentig hanen!

Weer thuisgekomen staan we nog even na te praten. Daniel ziet iets in de boom vliegen: adult ruigpootuil! Het is dan al 23.30u. Hup, met de camera naar buiten en fotograferen! Ondanks het matige licht en hoge iso’s lukt het scherpe foto’s te maken. Holladijee!!

     

Zondag 8 juni
Pinksteren, laten we dat niet vergeten. De vrouw van Daniel heeft warme wafels gemaakt met bosbessen. Jammie! We starten uiteraard in de houtzagerijhut. Voor vanavond zijn de weersverwachtingen wederom niet gunstig, daarom vandaag spijtig genoeg geen snippen. We blunderen maar weer eens tegen drie jonge ruigpootuilen aan. Groothoek! Daarna fotograferen we bonte vliegenvanger in onze tuin. In de avond doen we wederom grauwe franjepoot. Dat lukt, dat lukt!! Als bonus zien we twee elanden en een boommarter.

     

Daniel leeft zijn droom in Noorwegen. Opgegroeid op de Vlaamse zandgronden kon hij daar nooit zijn wie hij wilde zijn. Altijd het gevoel dat hij op de verkeerde plek te wereld was gekomen. Belgische mierenneukerij, dat Vlaamse accent, hij schijt er op. Toen al. Weg uit dat Lage Land met zijn taalstrijd. Hier kom ik nooit meer terug. Laat ze allemaal de rambam krijgen.
Stik in je patattekes, Gentse wafels, slechte wegen en de rode duivels.
Amai!

Over vogels maar te zwijgen. De korhoen is er uitgestorven, de hazelhoen idem dito. Ga in België maar eens op zoek naar een ruigpootuil, dat kun je vergeten. Klop in Noorwegen op een willekeurige boom en er valt een ruigpootuil uit. Of een dwerguil. Voor hazelhoenders rem je niet eens in regio groot Trondheim.

Nu, jaren later, moet hij toegeven dat België toch niet zo’n gek land is. Hij mist het bij vlagen. Kijk, de winters zijn lang en donker in Noorwegen. En koud. De Noren zijn norser dan ze er uit zien.
Een Noor word je nooit, al woon je er honderd jaar.
Je blijft een vreemde…

Maandag 9 juni
We bestuderen uitgebreid de weerkaarten, wat ertoe leidt dat we vanavond poelsnippen gaan fotograferen. Of dat gaat lukken? De klim naar de baltsplaats is pittig. We vertrekken om 16.30u en om 19u zitten we in de hut uit te hijgen. Om 19.45u horen we de eerste snip baltsen. Minimaal vijftien poelsnippen baltsen, wat meer in de dekking dan de vorige keer. Toch lukt het leuke foto’s te maken. Om 23.30u hebben we er schoon genoeg van (dat baltsgedoe komt al snel je neus uit), verdelgen met een statief hier en daar wat snippen en hup, naar beneden.


De eerste kilometers gaan gemakkelijk, daarna is het nog een pitte klim met de benenwagen.

     

     

     
Poelsnip baltsplaats.

Dinsdag 10 juni
Balans- en uitrustdag. Beetje barmsijs, sneeuwhaas, ree, houtsnip, etc. Morgen weer een dag.

Woensdag 11 juni
Ondanks de regen fotograferen we vinkachtigen vanuit de houtzagerijhut. Vandaag leg ik me toe op het fotograferen van vliegende vogels. Dat idee jat ik van Kevin. De pre capture functie van de R5ii helpt daarbij. Vanavond zitten we in de hut bij de poelsnippen. Helaas is er wat minder baltsactiviteit dan de vorige keren. Is het te koud? Te veel wind?

     

     

     

     

Donderdag 12 juni
Onze laatste volle dag in Norway. Dan ga je opeens beseffen dat er een thuisfront is. Hoe is het met haar die ik lief heb, de plantjes in de tuin, de vogeltjes van het Rottemerengebied? Deze laatste dag fotograferen we vanuit de houtzagerij. Daarna pakken we onze tassen in. Het is goed geweest zo.

Vrijdag 13 juni
Na een goede vlucht en een treinstaking draai ik de sleutel in onze voordeur en roep: the beast is back!