Hoe ik als dertien jarig refo-jongetje oog in oog stond met een stripteasedanseres en wat een ijsvogel daarmee te maken heeft...
Ik ben opgegroeid in een vroom en reformatorisch gezinnetje waarin veel, zeg gerust heel veel was verboden. Dat klinkt als een ongelukkige jeugd, maar niets is minder waar. Dat komt omdat we het als gezin best gezellig hadden. Af en toe een beetje matten, dat wel. Eén ding was wel geoorloofd, namelijk naar vogels kijken. Het protestantisme kent vele stromingen met nog veel meer onderlinge verschillen en scheuringen, maar over één ding zijn ze het eens. Het bestuderen van het ‘gevogelte des hemels’ kan niet als een zonde worden aangemerkt. Halleluja!
Mijn jeugdvriend L. komt uit hetzelfde orthodoxe milieu, maar wij verschillen in één ding. Hij is niet van de vogels. Zeg bokje en hij kijkt je vragend aan. Weet ie niet waar je het over hebt. Nee, L. is van het voetbal. Toen al. Door zijn enthousiasme werd ik besmet en zo kwam het dat hij mij mee nam naar de Hof van Jericho.
De Hof van Jericho klinkt als een vrome en Bijbelse plek voor twee catechisatie-volgende refo-pubers, maar niets is minder waar. De Hof van Jericho is een Kralingse buurtkroeg. Precies daar waar mijn vrind en ik vanaf de kansel zondag aan zondag voor werden gewaarschuwd. Ga nooit naar het café. Ga niet naar het Sodom en Gomorra van nu!
Maar ja, wij moesten wel hé. Voor ons was dit de enige manier om voetbal te kunnen kijken. Dit alles in het diepste geheim, dat begrijp je. Wij hadden thuis immers radio noch televisie. We hadden wel een krant, het Reformatorisch Dagblad, maar daarin zoek je tevergeefs naar de voetbaluitslagen. Dat hadden wij weer.
Ik kan me mijn eerste bezoek aan de Hof van Jericho goed herinneren. Sterker nog, die ga ik nooit vergeten! Het is EK’88. Wij, als dertienjarige jongetjes bescheiden in een hoekje, met ieder een colaatje tussen zo’n vijftig ladderzatte oranjesupporters. In de rust, ik stop net een bitterbal in mijn mik, stapt er uit het niets een bloedmooie stripteasedanseres op de bar! De hele zaak in extase, dat begrijp je. Ik wist niet wat ik zag. Ik wist niet eens dat dit bestond! Geloof me dat ik onder de indruk was!
Tot zover. En wat heeft die ijsvogel hier dan mee te maken? Oh ja, dat is waar ook. Was ik die bijna vergeten! Ik blijf dan met mijn gedachten hangen bij die dansmevrouw. Nou heel simpel, mijn eerste ijsvogel popte uit het niets op (link 1), toevalligerwijs ook in Kralingen (link 2). Ze zat open en bloot (link 3) in een rietstengel boven een slootje mooi te zijn (link 4). Ze liet zich prachtig bekijken (link 5). Zo’n mooi schepsel had ik nog nooit gezien (link 6)! Die kleuren! Het maakte een onuitwisbare indruk op me (link 7), zoals die stripteasedanseres dat ooit deed. Amen.
Slagroom met ijs...