In april 2018 zijn Gerard Visser, Paul Schrama en ik naar Triberg in Duitsland afgereisd voor de notenkraker. Mijn nichtje van vijftien en de dochter van Gerard lukt het om hier, bij de waterval van Triberg, zonder problemen een notenkraker op de foto te slingeren. Dan kunnen wij dat ook. Beter zelfs!
Zaterdag 3 maart vertrek ik voor een week naar noordelijk Zweden met als doel goudvinken te fotograferen...
Als liefhebber van vinkachtigen spreekt de grote kruisbek mij enorm aan. Altijd zo geweest. Het zijn indrukwekkende vogels en hun manier van leven is bijzonder...
Kennen jij en ik óók de algemene soorten in Nederland? Ik meen van wel. Toch stond ik (februari 2018) met een mond vol tanden. Ik fotografeerde in de buurt van Tilburg (langs de A58) een kraai-achtige zonder te weten welke soort het is.
Wat doe je als de buffelkopeend op grote afstand zwemt en je wilt per se een foto maken? Een gouden tip…
De winter van 2017/2018 gaat de boeken in als een invasiejaar van grote barmsijzen...
Vroegah dacht ik dat de Ross’ meeuw een vogel uit het vogelboekje zou blijven. Een vogel die je dus nooit te zien zult krijgen. De praktijk blijkt milder. Inmiddels heb ik vier (4!) Ross’ meeuwen gezien in Nederland, waarvan ik er drie heb gefotografeerd! Wat een luxe!
Ben jij er ook zo één die geen eigen fotografiehut heeft en uit gemak wel eens naar een ‘commerciële’ hut gaat? Nee? Ik wel en ik ben er dol op! Wat wil je nog meer, lekker een dagje gezellig met een fotografiemaat bijkletsen en gelijk nog wat leuke foto’s maken. I love it! De keuze is reuze. Er zijn momenteel veel aanbieders. Elke hut biedt zo zijn eigen vogelsoorten...
Als je regelmatig in het hoge noorden verblijft, is Florida een mooie afwisseling. Daarom gaan mijn partner en ik eind november 2017 naar zonnig Florida. De afspraak is om niet te veel tijd te besteden aan vogelfotografie. Dat lukt aardig (of matig, net wie je het vraagt)!
Hoe ziet de Groenlandse witstuitbarmsijs eruit na de rui? Om die vraag te beantwoorden stap ik eind oktober 2017 in het vliegtuig naar Groenland...
Dave van der Spoel vindt in de ochtend van 6 oktober 2017 een volwassen vorkstaartmeeuw op de Maasvlakte. Om precies te zijn op de Nieuwe Waterweg...
Klik, zegt mijn camera. Zo, die staat er op. Als reactie kijkt de woudaap mij doordringend aan. Het is een prachtige zomeravond ergens in juli, met een mooi zacht zonnetje. Om het ijs te breken vraag ik Wouter, het aapje, waar de meeste vis zit. Hij bevindt zich in een mooie setting, daarom maak ik nog een foto. Of hij begrijpt me niet, verstaat me niet of hij wil me niet verstaan, hoe dan ook er volgt geen reactie. Alleen die indringende blik. Als blikken konden doden!
Sinds een week of wat zit ik op yoga. Dat doe ik om mijn stress te reduceren...
In Alphen aan den Rijn verblijft een kwak (juli 2017):
Vorig jaar ben ik naar Bulgarije geweest voor de rotskruiper. Mieterse vogels zijn het. Dat rood met witte stippen in de vleugels en die snavel als een hop!
Om maar met de deur in huis te vallen, bij mij draait alles om verlangen. Niet zo nu en dan, even in een opwelling. Nee, voortdurend en jaarrond...
Daar waar een ieder zich vergaapt aan Neerlands woudaap bevindt zich in het riet nog een ander geinig vogeltje...
In 1989 zag ik mijn eerste woudaap. Vijftien was ik. Het was een 'blaffend' mannetje in Alpen aan den Rijn. Alle andere woudapen zag ik in het Rottemerengebied. Dat is niet helemaal waar, ik zag ze ook in Zoetermeer en in Kinderdijk.
Deze column gaat over wijsheid, of iets in die richting. Niets ingewikkelds of hoogdravends, niet in de laatste plaats omdat ik er anders zelf geen snars van snap...
De meeste mannen hebben een hobby. De één gaat zijn favoriete voetbalclub aanmoedigen, een ander wordt een keukenprins, gaat hardlopen, spaart postzegels of wellicht wel tattoos. Zo kiest eenieder een geinige hobby...
Een column schrijven doe ik meestal op het moment dat het mij niet uitkomt. Dat zal ik toelichten. Een tekst schrijven is voor mij geen vanzelfsprekende business. Ik kan niet gaan zitten en even een column bedenken. Nee, dat moet spontaan ontstaan en dat gebeurt nu juist op de momenten dat het me niet schikt.
De nerds onder de vogelaars zijn de meeuwenliefhebbers. Die gasten noemen wij gekscherend larofielen (van larus, de wetenschappelijke naam van meeuwen)...
Om mezelf te ontwikkelen volg ik sinds een tijdje de cursus 'columns schrijven voor dummies'...
Op deze pagina tref je een overzicht van alle artikelen op mijn website waarbij ik iets heb geschreven over barmsijzen. Veel leesplezier...
Mijn vader en ik hebben niet veel met elkaar gemeen moet je weten. Altijd zo geweest. We dragen dezelfde achternaam en daarmee lijken zo'n beetje alle overeenkomsten op te houden. Hij is een geschikte peer, begrijp me niet verkeerd, maar in alles zijn we elkaars tegenpolen.
De herfst is qua kleuren de mooiste periode van het jaar...
Na een verblijf van twee weken vond ook ik het tijd worden om naar Oostende af te reizen voor de Belgische kleine vliegenvanger...
Een tegenstander van internetshoppen kun je mij niet noemen, sterker nog, ik koop regelmatig online...
Van Bologna via Florence, Sienna en het pittoreske Pienza naar Rome in twee weken (september 2016). Reden: vakantie!