Van Bologna via Florence, Sienna en het pittoreske Pienza naar Rome in twee weken (september 2016). Reden: vakantie!
Italiaanse vrouwen
Vrouwen in Italië zijn prachtig moet je weten. Elke vrouw loopt hier fier op hoge hakken inclusief een bijpassende zomerse jurk. Met hun donkere ogen, al dan niet verborgen achter een modieuze zonnebril, kijken ze je temperamentvol aan. Daar heb ik een zwak voor. Dan ben ik verkocht. Alleen al dat onnavolgbare Italiaanse taaltje, de bijbehorende handbewegingen en dramatiek zou voor mij voldoende zijn een Italiaanse te huwen.
Italiaanse mannen
Mannen daarentegen zijn hier monsters. Dat komt omdat elke man hier rookt. Ik kan dat niet verdragen. Elke Italiaanse vrouw rookt ook btw, maar die wetenschap verdring ik moeiteloos. En je moet die gasten hier eens in een auto zien scheuren. Kunnen die macho mannen niet normaal doen? Wist je dat een gemiddelde zoon hier tot z'n zesendertigste bij zijn mamma woont? Dat het daarom verwende snotapen zijn? Mijn vriendin vindt Italiaanse mannen overigens geen monsters, integendeel. Ik ben het in deze niet met haar eens. Graziano Pelle daargelaten, hij is een uitzondering. Die zou ik kunnen tolereren, die zou ik zelfs willen zijn. Niet alleen voor zijn voetbalkwaliteiten, maar ook voor zijn looks en om zijn kapsel. In Italië zie je trouwens nauwelijks tot geen vogels. Dat komt omdat die gasten hier jagen en schieten op alles wat beweegt. Rotzakken zijn het.
Italiaanse mussen
Bovenstaand man/vrouw-verschil is niet van toepassing op mussen in Italië. Gelukkig niet! Mussen zijn schatjes, ongeacht het geslacht. Wist je trouwens dat ze anders zijn dan onze Hollandse jongens? Kijk je snel dan zie je een huismus. Kijken jij en ik beter, dan zien we een bruine kopkap (ipv grijs), een iets forsere snavel, en bij de mannen een wittere wang en iets meer zwart op de borst. Hij neigt een beetje naar een Spaanse mus. Geinig! Is deze Italiaanse mus een ander (onder)soort, een hybride met Spaanse mus? Een overgangspopulatie? Vraag het mij niet, het is mij om het even. September is niet de beste tijd voor de Italiaanse mus. Ze zijn nog in de rui en zien er niet op hun florissantst uit. Toch zijn er mooie exemplaren op de foto te krijgen. Zeker in de steden, daar zijn ze tam.
En dan nog dit. Ik ben een vogelfotograaf en dat moet je vrij letterlijk nemen. Een landschapje, een portret of een ander beestje dan een vogel is aan mij niet besteed. In het kader van 'doe eens gek' heb ik wat blauwtjes gefotografeerd (omgeving Pienza). Ik heb wat tijd besteed aan dit leuke vlindertje en geprobeerd wat andere opnames te maken dan een standaard vlinderportretje. Ook deze vlinders zijn een '5D mark iv'-productie.
Waargenomen vogels tijdens deze trip:
Bonte kraai
Merel
Stadsduif
Vlaamse gaai
Koolmees
Tjiftjaf
Blauwe reiger
Kleine zilverreiger
Wilde eend
Boomklever
Italiaanse mus
Spreeuw
Groenling
Fazant
Cettis zanger
Putter
Grote bonte specht
Groene specht
Hop
Turkse tortel
Houtduif
Kauw
Grote gele kwikstaart
Steenuil
Grote zilverreiger
Staartmees
Gierzwaluw (in Rome zag ik exemplaren die riekten naar vale gierzwaluw)
Geelpootmeeuw
Monniksparkiet
Roodborst
Torenvalk